Page 51 - หนังสือที่ระลึกงานแสดงกตเวทิตาจิตแด่ผู้เกษียณอายุราชการ | KRPU | 2564

ที่กลาวมา อาจเหมือน หรืออาจคลาย หรืออาจตางจากผูคนรอบกาย แตนั่นแหละ คือ สิ่งที่นาจะถอดบทเรียน..
ชีวิต เพราะเปนความโชคดีของชีวิตหลากหลายเหลานั้น ไมทุกคนหรอกนะที่สามารถดําเนินชีวิต ผานรอนผานฝน
ผานหนาวมาได ยืนอยูได และยังมีแรงกาวเดินดวยตัวเองในวัยเกษียณ ขอบคุณวันเวลาในทุกชวง ขอบคุณผูคนที่เคย
พบผานในทุกมิติทั้งที่ไดเจอและไมเจอ ทั้งที่เปนกัลยาณมิตรและมาดรายศัตรู ขอบคุณทุกคําที่ไดยิน ทุกตัวอักษรที่ไดอาน
ทุกกลิ่นที่ไดสูดดม ทุกรสชาติที่ไดลิ้ม ขอบคุณทุกที่ทุกแหงที่ไดมีโอกาสไดเหยียบไดเยือนและไดยล ขอบคุณแสงทุกแสง
ที่ทําใหมองเห็น ทุกสรรพสิ่งที่ผานเขามาในชีวิต และขอบคุณความมืดที่ทําใหไดพักผอนพักตา ขอบคุณปญหาทุกปญหา
เพราะนั่นคือโอกาสอันมีคา มีทําใหไดพัฒนา ที่สําคัญ...บทเรียนชีวิตวัยเกษียณ..คือ ขอบคุณกัลยาณมิตร ที่คิดถึงความดี
ุ
ของกันและกัน อยากใหมีกัลยาณมิตรอยูรอบกายของทกคน เพียงนึกถึงพระบรมราชโองการของสมเด็จพระบิดา
กรมหลวงสงขลานครินทร ที่สอนวาการทํางาน “จงเห็นประโยชนสวนตนเปนที่สอง เห็นประโยชนสวนรวมเปนที่ตั้ง”
ความสุข สันติ สามัคคีที่เกิดขึ้น คือสิ่งสําคัญและมีคา ทั้งตอสวนรวมและตนเอง....

ี

ไมมีใครใตหลาที่เราไมรูจัก ไมมใครใตหลาที่ฉันไมรัก และไมมีใครใตหลาที่ฉันใหอภัยไมได 

นาพิชญ ธรรมหิเวศน 
ํ

หนังสือที่ระลึกงานแสดงกตเวทิตาจิตแดผูเกษียณอายุราชการ ประจําป ๒๕๖๔ | 50 |